Xesús González Gómez. Este 2019 celébrase en Cataluña o centenario do nacemento de dous escritores, que se ben –na miña opinión– non están entre os grandes escritores cataláns do século XX, si gozaron, e aínda gozan, dunha ampla popularidade por motivos moi diferentes; é unha popularidade, digamos, diferente. Estamos a falar de Joan Brossa (1919-1998)…
César Lorenzo Gil. En oito tempadas, a serie Game of Thrones, da cadea de televisión por subscrición HBO, pasou de ser unha superprodución pensada para o público diverso que é obxectivo tradicional da cadea, e polo tanto, cunha vocación limitada, a converterse na serie máis seguida, comentada e destripada da era das redes sociais e o…
Eva Moreda. As mulleres da fin do mundo, de Daniel Asorey (Xerais, 2019) ten, en principio, algunhas particularidades que a poden diferenciar do que coñecemos do xénero distópico: principalmente, que as súas protagonistas sexan mulleres e, ademais, de razas, orientacións sexuais e identidades de xénero diversas (precedentes hai, claro, pero se cadra por aquí pouco…
Xesús González Gómez. Leo, de corrido, o libro de Francisco Rodríguez Pastoriza A obra xornalística de José Gómez de la Cueva (Johan Carballeira), publicado por Edicións Laiovento este 2019. O volume é, como moi ben se di na contracapa, «Unha recompilación comentada e contextualizada da maior parte dos seus traballos publicados nos xornais e nas…
Manuel Veiga Taboada. Desde que Aristóteles escribiu a súa Poética, os autores máis arriscados romperon ou trataron de romper as convencións alí establecidas. Pero foron moitos máis os que as seguiron. Sobre todo desde o Renacemento, estas regras escritas no século IV a.C. serviron para medir a corrección e mesmo a beleza dunha obra. A…
A Luís González Tosar e Xavier Castro. “Por que xa non escribo? Porque perdín o destinatario. Hai un bo pobo, aínda simpático (sobre todo alí onde non chegan os xornais e a televisión) e unha pequena elite de burgueses cultos e desesperados. No entanto, non hai unha sociedade coa que poder relacionarse através da poesía”.…
Xesús González Gómez. Podiamos describir, un pouco apresuradamente, a novela para maiorías como aquela que mestura a desorde e a redundancia, a que disfraza a tradición de novidade, a que combina elementos coñecidos de maneira inédita. Ao lector destas novelas non lle agrada que lle repitan o que xa sabe, mais tampouco gusta de argumentos…
Eva Moreda. Deixe a súa mensaxe despois do sinal (Galaxia, 2017), de Arantza Portabales, sen estar mal escrita nin mal estruturada, é unha novela que coido que sofre en exceso dunha certa inxenuidade na relación que a autora ten coa linguaxe e, en consecuencia, tamén na ollada que remata por deitar sobre as personaxes. Non…
A aquel Robert Redford de once anos que padeceu un ramo de polio en Santa Mónica e en 1947, o que non lle impediu darlle sebo ás canelas no filme O Golpe que tanto me sorprendeu nun cinema zuriqués alá nas fronteiras dun verao setentista. Bieito Iglesias. Despois dun verao caloroso e moitas ensaladas de…
Xesús González Gómez. Regálanme un libro: Gestió del caos. Escenes de la contracultura a Catalunya 1973-1992, de Aleix Salvans, publicado por Angle Editorial en setembro do 2018. Segundo a lapela, Salvans é licenciado en comunicación audiovisual e neste momento é redactor do diario El món e, ademais, escribe sobre ciencia e medio ambiente en Món…
Lois Z. Xacobe anda tras dun tesouro agochado por un antepasado seu nalgún lugar da Ría de Vigo durante a batalla de Rande. Unha loxa masónica segue as súas pescudas en segredo, pois o desexado códice esmeralda formaba parte dese tesouro perdido. Para contarnos esta historia Alberte Blanco dividiu a súa novela en tres partes.…
A Pitusa e Sanfiz A Reboiras, que finou no Ano do Suplicio de 1975 (así en Ostia como en Ferrol), e aos demais filiados desa célula fría, ferriniana, na que militan os mortos do noso partido. Bieito Iglesias. A Vítor Figueiredo aconteceulle a historia mesmo antes de nacer (A historia sucede, pero non nos…
