A revolución das flores do ben
Ana Lorenzo Blanco. Ó meu xardín córtanlle as flores, que son boíñas, non ao “Baudelaire”. Unhas foxen e outras choran, e eu miro e como Safo son, infeliz. Un douto da vida dixérame tempo atrás, que despois da tormenta chega a calma. Pero despois do medo chega a rabia, e as plantiñas marchan a…