Francisco Álvarez «Koki». Sulagouse a noitecos teus ollos pechados. Sulagouse… Teu corpo espido parece unha noite longa pechada nun cadaleito. As tebras volvéronse brétemas a ilusión enfeitizouse pranto. No intre dun silencio pendura… todo canto se pensa todo canto se arela. O derradeiro badelazo crispa o silencio. Cen olladas te miran cinguidas ao tempo unha…
César Lorenzo Gil. Non sei se se debe pedir desculpas por comentar unha serie de televisión de hai dous anos. Non sei se tamén as series caducan, coma as novidades editoriais. Mais o caso é que hai uns días aproveitei unha oferta de Movistar + e “púxenme ao día” con La peste, serie en dúas…
Xesús González Gómez. Do 14 ao 17 de abril de 1993, dirixido por Xesús Alonso Montero e cuxo secretario era Xosé Manuel Salgado Rodríguez, celebrouse en Compostela o I Congreso de Poetas Alófonos en lingua galega. Con tal motivo publicouse un folleto no que, á parte das actividades que se desenvolverían no Congreso, se relacionaba…
César Lorenzo Gil. Como xa está moi perto o verán e o descanso estival para Biosbardia, pídolles aos lectores licenza para deixar a rumbo a imaxinación, esquecer os límites do mercado galego e facer unha proposta de títulos e series que lles engadan cor aos andeis das librarías. Dixen que seguramente o futuro da narrativa…
Francisco Álvarez «Koki». Dende aquel tempo: en que empezamos a soñar, estabas ti na poesía. Logo con pasos pequenos, empezamos a seguir o teu camiño. Ti eras xa a poesía, os recantos das cousas ditas en mil nomes. Nos abriamos o pranto no berce xuvenil e espertamos. Abrimos a porta e detrás da neboa, albiscamos…
César Lorenzo Gil. Hai semanas, Patricio Pron, o excelente escritor, crítico e teórico da literatura arxentino, daba conta, en El País, dun bot creado pola Universidad Nacional de Educación a Distancia (UNED) capaz de crear recensións de libros inexistentes. O mecanismo artificial aínda era rudimentario, mais conseguía combinacións adoito ben expresivas mediante o uso da…
Xesús González Gómez. Polas mesmas datas en que escribía Felipe Fernández Armesto os dous artigos dos que falamos a semana pasada, publicábase en Lar a novela da súa autoría Xelo, o salvaxe. Lin esa noveleta hai moitos anos, a inicios dos setenta e xa non me lembro de nada, o que quere dicir que, cando…
Manuel Veiga Taboada. En todo o mundo se recoñece hoxe a forza estética do cine norteamericano. Máis alá do estrito convencionalismo dos seus argumentos, o cine norteamericano creou un estilo novo, sobre todo urbano, aínda que tamén en menor medida vinculado aos grandes espazos abertos. A ruptura moderna coa estética clásica fora obra sobre todos…
Francisco Álvarez «Koki». Estou sentado no mar, O vento pasa ao meu lado, namentres escoito un fado que o meu corazón fai chorar. O Douro comigo chora, nas ondas que veñen e van, deste intre de verán que o meu corazón namora. O fado de Dulce Pontes, sangra na beira do río. Na súa voz…
Manuel Veiga Taboada. A primeira persoa que me falou de Santiago Lamas (Pontevedra, 1944) e do seu libro Galicia borrosa foi Perfecto Conde, cando ambos eramos compañeiros na redacción de A Nosa Terra. Este ensaio, Galicia borrosa, editado por Edicións do Castro no 2004, é hoxe unha obra de referencia, quizais a reflexión máis completa…
BiosBardia 