Xesús González Gómez. Levo unhas cantas semanas relendo poemas e escritos varios de Charles Baudelaire: empecei por «obriga» e acabou, coma sempre, sendo un pracer a súa relectura. Relectura que ás veces me impide entrar con bo pé noutras lecturas: continúa a ser tan grande a «impresión» (máis ben choque emocional) que me produce a…
Eva Moreda. 4 de xullo Solenoid, de Mircea Cărtărescu, é o primeiro libro do verán: fíxome pensar, moitas veces, no Nembrot de José María Álvarez Pérez. Son novelas que, de xeito apresurado, se poderían cualificar de postmodernismo with a heart ou máis ben with roots. A medida que se vai lendo é inevitable pensar que…
Manuel Veiga Taboada. En todo o mundo se recoñece hoxe a forza estética do cine norteamericano. Máis alá do estrito convencionalismo dos seus argumentos, o cine norteamericano creou un estilo novo, sobre todo urbano, aínda que tamén en menor medida vinculado aos grandes espazos abertos. A ruptura moderna coa estética clásica fora obra sobre todos…
Manuel Veiga Taboada. Hai xa máis de dúas décadas que se fala dunha idade de ouro da poesía galega. A idea acrecentouse cos últimos premios, recibidos sobre todo por autoras. A narrativa ocupa un lugar á parte, medida máis polas vendas. Fálase de ambición, profundidade e linguaxe poética, ao mesmo tempo que se ditamina sobre…
César Lorenzo Gil. Unha vez que Javier Nogueira dilucidou a diferenza entre canon e sistema, a cuestión é saber quen ocupa o posto central dese sistema, o punto onde mellor bate o sol e menos venta para conseguir o éxito (recoñecemento, atención…) como literato. En Galicia ese “sitio” —e falarei aquí unicamente da narrativa— está…
Xesús González Gómez. En marzo deste ano lembramos o 25º cabodano de Marguerite Duras, hoxe quizais non tan lida como hai uns anos, sobre todo a raíz do éxito que obtivo a súa novela O amante, gañadora do premio Goncourt 1984, da que se venderon en Francia nun ano algo así como un millón de…
Nas marxes do sistema literario galego Manuel Veiga Taboada. Afonso Eiré (Laxe-Chantada, 1955) foi o principal protagonista da etapa contemporánea de A Nosa Terra, exercendo como director dese semanario durante máis de 25 anos. Na última década, xa máis afastado da prensa, deu á luz varias obras que poden enmarcarse no xénero do libro-reportaxe, a…
Xesús González Gómez. Despois de que o pasado ano, debido ao confinamento, a diada de Sant Jordi, «el día del llibre i de la rosa» non «existise», este ano os libreiros cataláns preguntábanse se habería ou non día do libro este 2021. Finalmente hóuboo, e as rúas das principais cidades catalás, sobre todo Barcelona, enchéronse…
Xesús González Gómez. Collo na biblioteca un libro de Adrià Pujol Cruells, Picadura de Barcelona (La Bisbal d’Empordà, Edicions Sidilla, 2014). Desde que lin un libro seu, posterior a este, Els barcelonins (L’Avenç, 2018), o escritor empordarnès fixo de min un «pujolista». Pujol ademais de novelista, narrador, tradutor (excelente é a súa versión de L’Eclipsi,…
Xesús González Gómez. Ao longo de máis de quince anos (de 1959 a 1976), Álvaro Cunqueiro publicou en diversos xornais e/ou revistas una serie de artigos (uns trinta) nos que falaba do Imperio Secreto. Quen primeiro reparou nesta serie de artigos foi «a profesora Montserrat Mera Fernández no último capítulo da súa obra El envés…
