O protagonista de Transición semella un home cargado de remorsos na busca de acougo para a súa conciencia. Porén, non confesa por principios, faino como vinganza cando os seus xefes deixan de pagarlle o prezo polo que vendeu o seu silencio. Así de crúa se me presentou a primeira novela de Pablo Fernández Barba, servíndome…
Pregunta María Alonso contra o final de Transmigrantes (Axóuxere, 2017) que pensará do seu ensaio unha persoa que viva nunha situación de privilexio. Vou intentar a aquí unha resposta (non a resposta, pois, como Alonso admite, na cuestión que nos ocupa non caben respostas simples). Eu son, como Alonso, parte da nova diáspora galega. Tamén…
Sapos e sereas, editada por Galaxia, é a primeira obra que publica Ana Cabaleiro (Saídres, Silleda, 1974), unha colección de catro relatos e un epílogo. O fío que une todas as narracións hai que buscalo en dous elementos que non se cumpren cento por cento no quinteto, senón máis ben nun ziguezague coma o dos amallós…
Frank Soutelo viaxa a Galicia para arranxar un problema persoal cunha herdanza. Durante a súa curta estancia alí, a Asociación de Hostaleiros de Lalín contacta con el para que investigue a aparición dun dente humano nun chourizo. O caso require ser levado con discreción porque pronto se celebrará a Festa do Cocido. Logo ha resultar…
Unha das tentacións contra as que debe loitar quen escribe novela histórica é a de deitar no relato os froitos todos do proceso de pescuda e documentación. Ben poucos resisten con dignidade, xa sexa por reticencias a deixar que nada do esforzo se perda, xa sexa por gana de ofrecerlles aos lectores un dous-por-un editorial…
Un escritor goza duns días de lecer en Bretaña, trasunto dunha vila mariñeira galega. Alí, a súa caseira encírrao sutilmente para que esclareza uns borrosos feitos ocorridos na vila durante a posguerra. O escritor acepta o reto disposto a converter ese misterio no argumento da súa próxima novela. Esta é a atractiva proposta coa que…
O subxénero novelístico fiado a base de compoñer retratos de personaxes que habitan a mesma contorna e no que a trama só vai aparecendo (se aparece) aos poucos ten ampla tradición nas nosas letras. Vémolo en Xente de aquí e acolá, de Cunqueiro, ou en Memoria do boi, de Vázquez Pintor. Tamén o vemos, poño…
