Libros que repousan na biblioteca. Teñen as follas gastas e os bordos dobrados. Perderon o cheiro a novidade mais gañaron o cariño do tacto do lector, a honra dun subliñado, a cicatriz honrosa dunha mancha inoportuna.
Eva Moreda. Con Non o saben as estrelas (Xerais, 2018), Diego Alfonsín levou a XXIV edición do premio Lueiro Rey de novela curta. Vexo na páxina web da editora que o xurado destacou da novela “a súa orixinalidade temática”: si que se pode ata certo punto entender que o tema (mocidade vivindo entre a precariedade…
Eva Moreda. Entre as editoras galegas, Axóuxere é se cadra a que mellor cabida lles dá a proxectos de narrativa, ensaio e tradución que se apartan un pouco do convencional. Este é o caso de Doce lúas, con textos de Héctor Pose e fotografías de Alberto Rodríguez Fariña. O libro vén estruturarse en forma de…
Eva Moreda. As primeiras páxinas e o paratexto de Alma. Un sopro de aire fresco (Bahía, 2017), a penúltima novela publicada de Xosé Lorenzo Tomé, parecen anunciar unha novela de intriga histórica das que existen non poucos exemplos nas nosas letras (O xardineiro dos ingleses, Lapis na noite, por dar dous títulos) e sobre todo…
Eva Moreda. O rebumbio dos vagalumes (Laiovento, 2015) foi a primeira novela publicada de Alberte Santos Ledo van xa aló catro anos. Unha pescuda rápida en Google suxire que apenas levou daquela ningunha crítica: unha mágoa, porque se trata dun debut meritorio e non hai en principio ningunha razón pola que non debese ter suscitado…
Edu Maroño. Bryan Talbot (Wigan, Reino Unido, 1952) publicou os seus primeiros cómics a finais dos anos 70 do pasado século. Comezaba así unha carreira marcada por unha peculiar ollada política unida a unha forte vontade de manter a independencia creativa, o que non lle impediu colaborar con algunhas das publicacións máis populares das illas…
Eva Moreda. Deixe a súa mensaxe despois do sinal (Galaxia, 2017), de Arantza Portabales, sen estar mal escrita nin mal estruturada, é unha novela que coido que sofre en exceso dunha certa inxenuidade na relación que a autora ten coa linguaxe e, en consecuencia, tamén na ollada que remata por deitar sobre as personaxes. Non…
Lois Z. Xacobe anda tras dun tesouro agochado por un antepasado seu nalgún lugar da Ría de Vigo durante a batalla de Rande. Unha loxa masónica segue as súas pescudas en segredo, pois o desexado códice esmeralda formaba parte dese tesouro perdido. Para contarnos esta historia Alberte Blanco dividiu a súa novela en tres partes.…
César Lorenzo Gil. Unha trama internacional. Ladróns de arte con zapato fino aliados coa cúpula eclesiástica para roubar pezas moi relevantes da arte galega. Unha veciñanza disposta a evitalo. A traxedia dun país incapaz de valorarse. Manuel Gago (Palmeira, Ribeira, 1976) escolleu para a súa primeira novela unha fórmula narrativa cuxos compoñentes veñen sendo: unha…
Pablo Fernández Barba. Que unha novela como Cando levanten as brétemas, do escritor e guionista croata Josip Mlakić, chegase a nós da man da tradución ao galego de Jairo Dorado Cadilla, é un luxo que non merecemos. Así o digo. Cando Periférica editou hai uns anos o Manual de exilio, de Velibor Čolić, apareceu recomendada…
Eva Moreda. Preséntase Plug & Play (Contos Estraños/Urco Editora, 2015) como unha “antoloxía galega de ciencia ficción erótica”. Non é este un xénero ou subxénero do que tivese eu gran conciencia como lectora, e teño que dicir que os dous primeiros contos (“Ío Cuarta”, de Mariña Pérez Rei, e “Protogaia, o Paraíso”, de Manuel Lourenzo…
