César Lorenzo Gil. De cando en vez observo nas redes sociais espectáculos de vestiduras rasgadas e sobredose de moralina ilustrados con imaxes de moreas de libros acaroados a un contedor de lixo, case sempre de cor azul, de reciclaxe de papel e derivados. Sempre xorde a voz de quen considera tirar libros unha abominación, quen…
Manuel Veiga Taboada. Sacralizamos a cultura? Podemos ser obxectivos cando falamos dun libro? Será que a arte ten moito máis de mito do que á crítica lle gusta recoñecer? Lendo hai pouco Linguaxe e silencio, de George Steiner, chamoume a atención o ensaio “Lawrence Durrell e a novela barroca”, sobre todo porque nel arremete contra…
Xesús González Gómez. Aproveitando a celebración do centenario do seu nacemento, diversas editoriais catalás reeditaron no 2020 libros de Joan Perucho (1920-2003). Unha desas reedicións, Els homes insivibles (Barcelona, Comanegra, 2020), recolle dous libros do escritor: Diana i la mar Morta (1953) e Cendres & Diamants (1989). A edición correu a cargo de Julià Guillamon…
Xesús González Gómez. Un dos últimos artigos que Ramon Otero Pedrayo publicou no vespertino compostelán La Noche titúlase «Maxinando un libro». O artigo aparecería o 17 de novembro de 1967, o xornal desaparecería poucos días despois: o 30 do mesmo mes dese ano. Vinte un anos antes encetara a súa colaboración no xornal; xornal no…
Manuel Veiga Taboada. Desde a música clásica á música lixeira, hoxe é difícil escoitar unha melodía que non nos traia á mente un recordo visual. Ás veces trátase dun contexto moi adulterado como sucede no caso da publicidade. O último spot de Kentucky Fried Chicken (KFC) consiste, por exemplo, nunha sucesión de persoas relambéndose os…
Manuel Veiga Taboada. O meu amigo o editor e xornalista Xan Carballa animoume hai poucos días a reler as conversas de Ramón Chao con Alejo Carpentier. Poucas veces releo un libro porque sempre me parece que son moitas as cousas novas que aínda me quedan por descubrir, pero neste caso fixen unha excepción. Lembraba que…
Eva Moreda. Chama a atención que nun espazo de pouco máis dun ano (desde finais do 2018 ata principios de 2020) fosen aparecendo no noso sistema literario unha serie de novelas distópicas: Dx, de Eli Ríos (Urco, 2018), Natura, de Iolanda Zúñiga (Galaxia, 2019), As mulleres da fin do mundo, de Daniel Asorey (Xerais, 2019,…
Alejandro Bonmatí. Hai uns días, lendo a prensa, tivemos un pequeno déjà vu: unha serie gravada en lingua galega vai ser distribuída por unha plataforma internacional de televisión á carta. Non é O sabor das margaridas en Netflix desta vez, senón Auga Seca en HBO, a coprodución galego-portuguesa estreada simultaneamente na TVG e na RTP…
Manuel Veiga Taboada. Calquera tipo de arte baséase nun conxunto de referencias coñecidas polo público. Se o coñecemento destas referencias diminúe ou desaparece, a posibilidade de comunicación desaparece tamén e a obra vólvese inaccesíbel, aínda que polo común digamos simplemente que xa non nos interesa. A Iliada é unha epopea en verso, na que interpretan…
César Lorenzo Gil. Non. Non hai ningún boom da novela negra. Nin viguesa nin doutra caste. Non na literatura galega actual. Tampouco é que haxa ningún momento especialmente doce da novela viguesa. Entón, ¿por que lemos cada tres meses nalgún medio de comunicación deses que ignoran a cultura galega por sistema que existe tal fenómeno? Porque…
