A vergoña do galego

  A Pitusa e Sanfiz A Reboiras, que finou no Ano do Suplicio de 1975 (así en Ostia como en Ferrol), e aos demais filiados desa célula fría, ferriniana, na que militan os mortos do noso partido. Bieito Iglesias. A Vítor Figueiredo aconteceulle a historia mesmo antes de nacer (A historia sucede, pero non nos…

Sete graos de granada

A Italia, que non á patria delle mezze calzzette “Encanto haxa un mendigo, haberá mito”.                                                                                                                                                                                                                   Libro das pasaxes. W. Benjamin Bieito Iglesias. Brillaba o sol no xardín que rodea a Galería Borghese, por fortuna deixara de chover aí polas dez, cando apañei un taxi en Termini disposto a pasar unhas horas…

Auga durmida

A Véra, siempre a la verita tuya hasta el día en que me muera. “A pasaxe como templo de Esculapio, sala termal. Paseo terapéutico (as pasaxes como salas termais en desfiladeiros, como en Schuls-Tarasp). Libro das pasaxes. W. Benjamin “Apesar do frío, das nubes, da chuvia e o vento, e mesmo dalgunhas folipadas, Nabokov fruíu…

O nariz de Cirano

A Johanna de Bülach   Quen son eses “destinados a estaren mortos”? Son os que ata hai unhos anos morrerían na primeira infancia. Interveu a ciencia e salvounos da morte física. Son, pois, sobreviventes, e na súa vida hai algo de artificial, algo “contra natura”. Houbo unha certa ilusión hai tempo -unha de tantas ilusiós…

A sedución de Marcel Schwob

Xesús González Gómez. 17 de abril. – Dende hai case dúas semanas lin, mellor dito, relín, diversos libros de Marcel Schwob: Vidas imaxinarias, Corazón dobre, O libro de Monelle, A cruzada dos nenos e Ensaios e perfís. Libros que fun retirando da miña biblioteca á vez que ía metendo en caixas os libros procedentes dela…